DEĞİŞEN İSKİLİP

DEĞİŞEN İSKİLİP 

Değişmek iki türlüdür. Olgunlaşarak mükemmel olmakta, çürüyerek kullanılmaz hale gelmekte değişimdir.

Şu anda İskilip ne yazık ki! Çürüme safhasına girmiştir. İskilip’in yerlisi İskilip’ten göç edince, kültürde büyük bir yozlaşma meydana gelmiştir. 

İskilip’te çarşının pazarın düzeni kalmamış, kötü ahlak ve davranışlar yaşanır hale gelmiş. İnsanların birbirine, sevgisi saygısı yok olmuştur.

Önceden küçükler hata yaptığında büyükler küçükleri uyarır, hatta azarlardı. Şimdi ise erişkin insanlar, caddenin ortasında küfür ederek konuşuyor. İskilip dışında bağırarak konuşmaya alışmış insanlar, caddenin bir yanından öbür tarafa bağırıyor. Manav ayıkladığı çürümüş meyveleri yere atıyor.  

Ankara’da oturan bir hemşerimiz İskilip’ten bağ alıp bağı ile uğraşmaya başlamış, bağında oturmak için, iki katlı evde yapıyordu. Bizde bağına kiraz yemeye gittik. Dolmuş ile altı kişi bağa geldi. “ Biz yukarda ki köydeniz. Siz bizim yolumuzu kapattınız. Yolumuzu açın. Yoksa evini başına yıkar, bağını tarumar ederiz. Ben zaten hapisten yeni çıktım. Hapse girip çıkmaya alışkınım. Yine girip çıkarım.” Diye tehdit etti. Şaşırıp kalmıştık. Biz İskilip’te, böyle bir olay yaşamamıştık. 

İskilip’te önceden düğüne davetlere, davetli olanlar giderdi. Şimdi herkesi çağırıyorlarmış. Buda davetin nezihliğini ortadan kaldırıyor.

Komşular arası yardımlaşma ortadan kalkmış. Her şey, para karşılığı yapılır olmuş. 

İskilibi alakadar eden bir sorunda, Bağ-Kur’lu olarak belirli bir süre çalışıp, emeklilik hakkı kazananların durumudur. Emekli olana kanunlar-“ Sen işini bırak, çalışma.  Çalışırsan maaşında kesinti yaparım diyor.” Böyle olunca emekli olanlar, işini gücünü bırakıp dükkânını kapatıyor, üretimden çekiliyor. Bu sebeple İskilip’te dükkânlar kapanıp, arastalar boşalıyor. İnsanların sağlığı açısından, 65 yaşına kadar çalışması gereklidir. Bu sebeple, emekli olanlarında isterlerse çalışmaya, üretime devam etmesi gerekir. 

İskilip’teki bu çürümenin önüne geçilmesi için Kaymakamlık vasıtası ile öğretmenler, muhtarlar, emniyet, jandarma, din görevlileri, sivil toplum kuruluşları, kanaat önderlerine çok iş düşmektedir.  

İskilip’in üzerinde durulacak bazı konularını maddeler halinde sıralarsak: 

1-   İskilip'in kanaat önderine ihtiyacı vardır. İskilip’te sözü dinlenir insanlar azalmıştır. Sözü dinlenir insanlar, iftira dedikodu ve yalanlarla pasifize edilmiştir.

2-   Siyaset kurumu, muhtarlık seviyesinden kurtulmalıdır. Siyaset kurumlarının başına, ciddi proje üretecek ve takip edecek kapasitede insanlar gelmelidir.

3-   İskilip’in tarihi ve kültürel potansiyelini değerlendirmek için çalışan insanlar küstürülmemeli, onlara destek olunmalıdır.

4-   Toplum içersinde fitne, iftira, dedikodu ve ahlaksızlığı yayanlar, baş tacı olmaktan çıkarılmalı, bunların önemli yerleri işgal etmeleri önlenmelidir. 

Tüm İskilip halkının müspet yönde eğitilerek bilinçli hale gelmesi, gerekirse yanlışların devlet erki ile üzerine gidilmesi, bir an önce İskilip kültürünün yaşanır hale getirilmesi hayati önem arz etmektedir. İskilip'in tarihi ve kültürel zenginliğini ön plana çıkarmak asıl hedefimiz olmalıdır. Aksi takdirde, beyaz atlı prensler İskilip’ten tamamen gitmiş, İskilip tanınmaz hale gelmiş olacaktır.  

Mustafa Yolcu

myolcu@ttmail.com